In de achter ons liggende weken is het water in het binnenland meerdere keren gekomen en gegaan. Wat nog van de landbouwgewassen over was na de eerste overstroming zal na de derde keer dat de gronden onder water liepen wel verloren zijn. Nu de overstroming vrijwel uit het nieuws is, begint het natraject, dat ernstiger en moeilijker lijkt te worden dan na de eerste overstroming werd gedacht.
Terwijl het binnenland vocht tegen het water en steeds meer gebieden te maken krijgen met overstromingen en wateroverlast, bleef Paramaribo niet geheel gespaard. De mensen in buurten die van oudsher een slechte afwatering hebben, 'pinaren'. Het water loopt dagenlang niet weg, straten en wegen gaan verder kapot en kinderen en volwassenen moeten zich door vervuild water waden naar een plek waar ze de bus kunnen pakken of verder relatief droog door kunnen lopen naar school of werk. Het is een van de vele onhoudbare situaties. De vraag is wat er moet gebeuren om deze problematiek op te lossen.
Het weer hebben we natuurlijk niet onder controle, maar zoals in alle landen waar de natuur niet altijd vriendelijk is, moeten we door het instellen van waarschuwingsystemen, steeds voorbereid zijn op wat komen kan. In Suriname zijn daarvoor de Meteorologische en de waterloopkundige diensten erg belangrijk. Er moet bij deze diensten een inhaalslag worden gemaakt, zodat de beschikbare menskracht optimaal kan functioneren. Apparatuur, transportmogelijkheden, communicatiemogelijkheden en samenwerking met het buitenland zijn de eerste zaken die zich opdringen bij evaluatie van de toestand en het inventariseren van problemen.
Naast het voorspellen van de neerslag en het monitoren van het vraagstuk van de zeespiegelstijging, zijn de omvang en de toestand van het afwateringssysteem van de stad natuurlijk van het grootste belang. De deskundigen van de meteodienst geven aan dat als de afwatering van de stad geheel in orde zou zijn, pakweg 70% van het probleem zou zijn opgelost. Daarnaast moet uitbreiding van het afwateringssysteem plaatsvinden in verband met de huidige en toekomstige groei van de stad.
De waterhuishouding van Paramaribo moet dus met grote prioriteit worden aangepakt, zoveel is zelfs voor de leek duidelijk. De zorg hiervoor zou bij een betere bestuurlijke indeling en ordening, in handen kunnen zijn van een gekozen burgemeester (DC) van Paramaribo, terwijl een gemeenteraad, de volksvertegenwoordiging van de stad, daar toezicht op zou houden. Aangezien het stads(gemeente)bestuur zich uitsluitend met Paramaribo bezig zou houden, zouden de bestuurders beslist meer tijd hebben om een geïntegreerd plan te maken, voor o.a. ruimtelijke ordening, plaatsing van scholen, sportvelden en industrie terreinen, huisvesting en afwatering konden worden geregeld.
Aangezien we nog steeds het land besturen vanuit een centralistisch model, is het de regering die ervoor moet zorgen dat deze kwestie wordt aangepakt. Als het nodig is externe financiering in te zetten, dan moet dat op korte termijn gebeuren.
Er zijn in verband met de aan de gang zijnde klimaatsverandering wel fondsen voor maatregelen die de schade daarvan moeten verminderen, door landen op de gevolgen voor te bereiden. Het is zaak dat een speciale groep die hiermee wordt belast een werkplan voor de verbetering van de waterhuishouding van de stad presenteert, zodat alle mogelijkheden voor financiering kunnen worden ge-identificeerd.We zullen hoe dan ook de werkzaamheden moeten starten en niet wachten tot het kalf verdronken is, in een door extreem hevige slagregens en een gestegen zeespiegel ondergelopen Paramaribo.
-